-Düşüncelisiniz?

-Öyle Çekirge; Mısır’da darbeye karşı çıkanların meydan gösterileri, yüze yakın ölü, yaralılar ve sert talepler ihtiva eden istekler; darbeyi protesto tadında kalmadı, maksadını aşmaya başladı...

-Darbecilerde biraz geri çekilme alâmeti var gibi ama.

-Öyle görünüyorsa da bir meseleyi açıkça ortaya koymakta fayda var. Mısır’ın siyasi ve sosyal yapısını, hakkında yorum yapacak seviyede iyi bilmiyorum; o yüzden tarafların davranışlarını doğru okuyamamak benim için pekâlâ mümkün.

-Ne gibi meselâ?

-İhvan taraftarlarının sokaktan çekilmeme ısrarı beni ürkütüyor. Halbuki önceden bildiğimiz kadarıyla İhvan, şiddet taraftarı değildi. Yarımyamalak bildiklerimizle örtüşmeyen bir durum söz konusu. Meselâ İhvan’ın ahlaki ve sosyal faaliyetlere ağırlık vererek Mısır’ın belkemiğini, vicdanını temsil etmek gibi bir iddiası vardı. Şimdi şiddet sarmalına düşmüş görünmeleri beni ürkütüyor.

-Belki mecbur edilmişlerdir, ilk saldırı kışkırtıcılardan gelmiş olabilir...

-Bu bir tahmin; ne olursa olsun ben İhvan’ı daha soğukkanlı, daha pasif direniş karakteri taşıyan bir durum içinde görmek isterdim. Şiddetin bir tarafı haline gelince ilk haklı sebep anlamını kaybeder. Darbecilerin iktidarı alaşağı etme şekli pek kabaydı, gülünç derecede kaba, “Müsamere” demiştik hatırlarsınız; bu kabalığı barışçı bir direnişle göğüslemek daha doğru olurdu gibi görünüyor bana. Karşı şiddet ilk şiddeti haklı çıkaracak ister istemez; bu arada ulvî ve temiz ilk niyetler anlamsızlaşacak. Bazen iyi düşünülmüş bir pasif direniş jesti, meydanlar dolusu şiddetten daha çok yıpratır zâlimleri...

-İhvan hareketi’nin demokrasi tecrübesi henüz pek az; acaba kolayca şiddete yönelivermelerinin sebebi bu mudur?

-Mümkün. Ortadoğu’da İslamcı kıyamlar, çok yakın zamanlara kadar demokrasiye şüphe, hatta nefretle baktı. Batı’nın iğvâsı olarak gördü, küfür nazarıyla değerlendirdi. Şimdi bütün Batı dünyasının darbecilere sessiz bir sempati göstermesi onları öfkelendiriyor; öfkenin en kolay ve en pahalı ifade biçimi ise bu topraklarda şiddettir. İnşallah yanılırım ama Mısır’da darbecilerin “inşallah olsa” diye dua ettikleri gelişme, İhvan taraftarının şiddete bulaşmasıydı. Darbecilerin İhvancıları şiddet için kışkırttıklarını öğrenmiş olsam kesinlikle şaşırmam. Şimdi elleri biraz daha rahatlamıştır dünya kamuoyuna karşı.

-Niçin?

-Çünkü üç gün önce zalim ve haksız idiler; bugün düzeni sağlamakla görevli nizami kuvvetler durumundalar; roller değişti. Karşı şiddet bütün anlamlar dizisini bozuyor.

-Bu arada Ankara’da, İstanbul’da Mısır’a destek gösterileri olmuş, bazıları kefenleriyle yürüyüş yapmış?

-Ekranda gördüm, pek hoşuma gitmedi. Hükümet zaten doğru bir tutumla sert tepki gösterdi, diplomatik kanallarla elinden geleni yapıyor, kaldı ki Türk toplumu hükümet kararının yanında. Birkaç şaşkından başka darbecileri alkışlayan çıkmadı. Gerek yok böyle romantik gösterilere.

-Âkıbet?

-Niyet hayr, âkıbet hayr! Bu gecenin seheri ürkütücü Çekirge. Şimdi gitmem lâzım, sen bu arada İsrail’i gözlemlemeyi unutma. Pek çok sorunun cevabı orada çünkü. [email protected]