Başlangıç: Bu anayasaya aslında gerek yoktu fakat elâleme karşı, “Yahu bu Türklerin bir anayasaları bile yok” dedirtmemek için lüzum hâsıl oldu.

Bizim danışman çocuklar tarafından kaleme alınan bu anayasa aziz millete bir ikrâmımız olsun. İlke itibarıyla bilinmelidir ki bu metin, millî irâdeyi tek başına temsil eden ‘Reis’ hariç herkes için bağlayıcıdır.

I-Birinci kısım:

1-Devletin adı ‘Yeni Türkiye’dir. Devletin şekli, bütün ezilmiş İslâmî milletleri, yeni ve güçlü bir otorite etrafında toplayan hilâfetle karışık, pâdişâhî ve gayet monarşik bir başkanlık modelidir.

2-Devletin nitelikleri gayet iyidir ve tafsilata gerek yoktur. Gerektiğinde bu nitelikler günlük konuşmalarda peyderpey dile getirilir.

3-Devletin dili Osmanlıca’dır. Bayrağı hilâlin ortasında yanan Edison ampulüdür. Milli marşı Dombıra’dır. Pâyitaht, Reis’in bulunduğu yerdir. Devletin başı, başkanı ve herşeyi olan zât, bundan sonra kısaca “Reis” diye tesmiye olunacaktır.

4-Yukarıdaki ve aşağıdaki maddeleri değil değiştirmek, değiştirmeyi akıldan geçirmek bile yasaktır. Genç yaşında dünyasını değiştirmek ve dâr-ı dünyada rahat yüzü görmek istemeyenler bu hükümden ayrı tutulmuştur.

5-Egemenlik: Kayıtsız şartsız ‘Reis’in şahsında temerküz eder. Reis, egemenlik hakkını dilediği yerde, dilediği miktarda kullanır. Ayrıca egemenlik, başkanın sûlbünden devam eder.

6-Yasama yetkisi: Yasama yetkisi ‘Reis’e aittir; fakat ele güne karşı ayıp olmasın diye, ‘iyi insanlar ve uslu çocuklar’ arasından Reis’in seçtiği kişiler bir meclis oluştururlar. Meclisin adı, RBA’dır; açılımı, ‘Reis’in bütün adamları’ demektir.

7-Yürütme yetkisi: Reis’in uygun gördüğü güvenilir teknik elemanlardan oluşur; bunlar sadece Reis’e karşı sorumludur.

8-Yargı yetkisi: Bu yetki, Reis adına hüküm verecek güvenilir ve mutemed insanlar tarafından kullanılır; bu iş için hukukçu olmaya gerek yoktur.

9-Kanun önünde eşitlik: Reis, ailesi ve adamları dışında herkes kendi arasında bir bakıma eşittir ama bir şartla; erkek kadına, Müslüman Müslüman olmayana üstündür. Reis ayrıca dilediği kişiye veya zümreye imtiyaz bahşeder, hesap da vermez.

Esasen, Reis’in söyledikleri kanun olduğu için bu maddeyi fazla uzatmaya lüzum yoktur.

II. Bölüm: Temel haklar ve ödevler

10-Herkes bazı birtakım haklara sahiptir; bu haklar Reis’in aziz millete ikramıdır. Sahip olunan bu bazı haklar duruma göre artırılabilir veya Reis’in talimatına göre tamamen ortadan kaldırılabilir. Bu hakların nelerden ibaret olduğu kimseyi ilgilendirmez.

11-Kişi dokunulmazlığı filân diye bir şey yoktur; dokunulmazlık Reis’e mahsustur. Bilumum vatandaşın maddî ve manevî varlığı Reis’in tasarrufundadır. Reis’in buyruklarını derhal yerine getirmek her vatandaşın temel hakkıdır.

Temel ödev Reis’in sağlığına duacı olmak ve işbu anayasa hakkında sağda-solda dedikodu yapmamaktır.

12-Konut dokunulmazlığı: Lüzumsuz bunlar, yukarıda anlatıldı.

13-Düşünce ve ibâdet hürriyeti: Herkes Reis’i övmek, emirlerini yerine getirmek ve sağlığına duacı olmak, bu konularda kendi kendine düşünmek ve bunları yayınlamak konusunda limitsiz hürdür. Câmilerde namazlardan sonra Reis’in sağlığı için dua etmek müstecâbdır. Dualar yüksek sesle yapılır ve imam efendi tarafından, âmin demeyenler en yakın müftülüğe bildirilir.

14-Basın hürriyeti: Vardır. Bilumum manşetleri Reis atar; enkırmenleri Reis tayin eder, köşe yazarlarını Reis seçer ve bütün haberleşme ve yayın kanalları Reis tarafından son provaları onaylanmadan harekete geçemez. Reis’i övmek konusunda basın serbesttir.

15-Dernek kurma ve örgütlenme hakkı: Reis’in kadr ü kıymetini takdir ve sağlığına ham ü senâda bulunan bütün kuruluşlar, önceden Reis’ten izin almak şartıyla bu haktan yararlanabilirler.

16-Mülkiyet hakkı: Nedir o; çıkarın çıkarın!..

17-Suç ve cezalara ilişkin esaslar: Suç ve ceza, her yeni olayın şekline ve gidişatına göre Reis tarafından belirlenir; beynelmimel hukuk geçersizdir ve kesinlikle örnek alınamaz. Savunma hakkı hak filan değil Reis’in lütfudur; isteyenler mahkeme sona erdikten sonra hücrelerinde kendi kendilerine alçak sesle savunma yapabilirler.

III. Bölüm:

18-Ailenin korunması: Dört çocuk esastır ve gerisi teferruattır. 30 yaşını geçen bekâr kızlar kocaya verilir. Kadınların çalışması kocalarının iznine tâbidir. Çalışan kadın sayısı, çalışan erkeklerin dörtte birini geçemez.

19-Kamu yararı: En iyi Reis tarafından gözetilir ve tayin edilir; bu gibi konularda sağda-solda, ileri-geri konuşmak yasaktır.

20-Tarım işleri: Reis tarıma, hususen bakliyata büyük önem verir; üretimi artırmak için Osmanlı iktâ sistemi uygulanacaktır. Kaçgunluk yasaktır.

21-Çalışma hakkı: Herkes, Reis’in uygun gördüğü alanlarda bol bol çalıştırılacaktır. İşsizlik yasaktır. Kıraathaneler mülgâdır.

22-Sendika hakkı: Laayynnn!

23-Spor işleri: Reis futbolu sever ve defans önünden çil yavrusu gibi dağıldığında güzel gol atar. Plâse ve şandelleri iyidir. Reis’in tuttuğu takım her sene şampiyondur.

24-Siyasî haklar ve ödevler: Yok daha neler! Partiler mülgadır, onun için seçme ve seçilme hakkı yoktur; herkes işine gücüne bakar.

25-Vatan hizmeti: Askerlik, adamına göre mecburidir; ekonomik durum icab ettirirse askerlik hizmeti parayla savuşturulabilir. Askerlik bedeli, 25 altın varaklı kadeh fiyatından eksik olamaz.

26-Vergi ödevi: Vergi oranları her yıl Reis tarafından, kurumların cirosuna bakarak yeniden belirlenir. Vergi vermek serbesttir; fazlasıyla veren mükellef, Reis’in gözüne girer.

IV. BÖLÜM

Yasama: diye bir şey yoktur.

6. maddeye bakınız

Yürütme: diye bir şey yoktur, 7. maddeye bakınız

Yargı: Uzatmayınız, 8. maddeye bakınız.